-
1 odbi|ć
pf — odbi|jać1 impf (odbiję — odbijam) Ⅰ vt 1. Fiz. to reflect [światło, ciepło, dźwięk]- śnieg odbija część promieni słonecznych snow reflects some of the sun’s rays2. (ukazać obraz) [lustro, woda, szkło] to reflect, to mirror [obraz, wizerunek, postać]- ich twarze odbite w tafli wody their faces reflected a. mirrored on (the surface of) water- lustro odbiło jego podobiznę the mirror reflected his image3. Sport (zmienić kierunek) to deflect [strzał, piłkę]; (w tenisie, badmintonie) to return [piłkę, lotkę] 4. (nanieść maszynowo) to print; (powielić) to (make a) copy of; (odcisnąć) to impress- odbić pieczęć na dokumencie to stamp a document, to impress a document with a stamp a. seal- maszyna, która odbija kolorowy wzór na koszulkach a machine which prints a coloured pattern on T-shirts- ślad dłoni odbity w glinie/na piasku an impression of a hand in clay/sand- odbić dokument/stronę na ksero(kopiarce) to xerox® a. photocopy a document/page- ulotki odbijane na powielaczu leaflets printed on a. produced by a duplicating machine5. (otworzyć) to prise [sth] open, to prise open, to pry [sth] open, to pry open US [skrzynię, drzwi]; to open [wieko, pokrywę] 6. (odkruszyć) to chip [sth] off, to chip off [farbę, rdzę, tynk] 7. (uszkodzić części ciała) to injure [nerkę] 8. (uwolnić) to retake, to recapture [miasto, twierdzę]; to rescue [zakładników, jeńca, więźniów] 9 pot. (uwieść) to take away [żonę, kochanka, dziewczynę]- najlepsza przyjaciółka odbiła mi chłopaka my best friend has taken my boyfriend away from me- brat odbił mi dziewczynę w tańcu my brother cut in while I was dancing with a girl10 (odkorkować) to hit hard the bottom of a bottle with the palm of the hand so as to loosen the cork Ⅱ vi 1. (oddalić się od brzegu) [kajak, łódź] to push off; [statek, jacht, załoga] to set sail- wskoczyła do pontonu i pośpiesznie odbiła od brzegu she jumped into a dingy and hurriedly pushed off- nasz statek odbił/odbiliśmy od przystani o zachodzie słońca our ship/we set sail and left the haven at sunset2. (wyładować) to vent, to take [sth] out [gniew, zły humor] (na kimś on sb)- odbijać na kimś swoje niepowodzenia a. porażki to take out one’s frustration on sb3. (skręcić) [kierowca, pojazd] to turn off (od czegoś sth); [droga, trasa] to diverge, to branch off (od czegoś from sth)- od głównej drogi odbiliśmy w prawo we turned off the main road to the right- ulica, przy której mieszkam, odbija od drogi przelotowej the street where I live branches off the main road a. through route4. (odłączyć się) to stray- kilka owiec odbiło od stada a few sheep strayed from the flock5. (o broni) to recoil Ⅲ v imp. 1. pot. (oszaleć) jemu/im odbiło he’s/they’re nuts pot., he’s/they’ve gone round the twist GB pot. 2. pot. (stać się zarozumiałym) odbiło mu/jej he’s/she’s got big-headed a. too big for his/her boots pot. Ⅳ odbić się — odbijać się 1. Fiz. [dźwięk, fale, promieniowanie] to reflect (od czegoś off sth) 2. (ukazać swój obraz) to be mirrored a. reflected- jej twarz odbiła się w lustrze her face was reflected in the mirror3. (uzewnętrznić się) [uczucia, stany] to show, to be noticeable- na jej twarzy odbiło się zadowolenie her face showed satisfaction4. (uderzyć i zmienić kierunek) [piłka, strzał] to rebound (od czegoś from sth); to bounce, to bound (od czegoś off sth)- kamień odbił się od ziemi/ściany i uderzył go w nogę a stone bounced off the ground/wall and hit his leg- piłka odbiła się od słupka i wpadła do bramki the ball rebounded from a post and landed in the goal5. (skoczyć) [osoba, zwierzę] to push with one’s legs (od czegoś against); to push oneself (od czegoś off sth)- chłopak/pies odbił się od ziemi i skoczył w kierunku piłki the boy/dog leapt from the ground and jumped towards the ball- kot odbił się tylnymi łapkami i wskoczył na parapet the cat used its hind legs to spring onto the window sill6. (zostawić ślad) to be impressed- na piasku odbił się ślad stopy a footprint was impressed in the sand7. (wywrzeć wpływ) to affect vt- taki tryb życia odbija się na zdrowiu such a lifestyle affects one’s health- sytuacja na rynku odbija się pozytywnie/negatywnie na nastrojach społeczeństwa the economic situation adversely/favourably affects public opinion8. (oddalić się) to stray, to wander away- na wycieczce odbił od grupy i zabłądził during the excursion he wandered away from the group and got lostⅤ odbić sobie — odbijać sobie (rekompensować) to make up for [straty, brak]- straciliśmy mnóstwo czasu, ale odbijemy to sobie we’ve lost a lot of time, but we’ll make up for it- musiał odbić sobie na sprzedaży zboża to, co stracił na mleku he had to make up a. compensate for the losses in the milk sales by making gains in grain salesⅥ odbić się — odbijać się v imp. (czknąć) mnie/dziecku odbiło się I/the child belchedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbi|ć
-
2 oddal|ić
pf — oddal|ać impf Ⅰ vt 1. (odsunąć) to move [sth] away, to move away, to take [sth] away, to take away (od kogoś/czegoś from sb/sth)- wiatr oddalił łódź od brzegu the wind carried the boat away from the shore2. Prawo (odrzucić) to dismiss [sprawę, zarzuty, roszczenia]- wniosek został oddalony the petition was dismissed3. (rozluźniać kontakt) to distance- telewizja/praca naukowa oddala ją od zwykłego życia television/research work is distancing her from real life4. (opóźnić) to put [sth] off, to put off [rozstanie, rozmowę]- oddalić moment podjęcia decyzji to defer a decision5. (nie dać przystępu) to avert [niebezpieczeństwo, podejrzenia]- oddalić od siebie przykre myśli to dismiss upsetting thoughts6. przest. (zwolnić) to dismiss, to discharge [pracownika]; (kazać odejść) to dismiss [służącą] Ⅱ oddalić się — oddalać się 1. (odejść) [osoba, zwierzę] to walk a. go away, to wander off (od kogoś/czegoś from sb/sth); (być coraz dalej) [pojazd, dźwięk, światło] to recede- jacht oddalał się powoli od brzegu the yacht was slowly sailing off2. (stracić na sile) [szanse, uczucia, wspomnienia, kłopoty] to recede 3. (rozluźnić kontakt) [małżonkowie, przyjaciele] to grow a. drift apart- po latach rozłąki brat i siostry oddalili się od siebie after years of separation the brother and his sisters grew a. drifted apart4. (przesunąć się) [wydarzenie, cel] to become distant- oddalająca się prywatyzacja fabryki the constantly postponed privatization of a factoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddal|ić
См. также в других словарях:
oddalać — ndk I, oddalaćam, oddalaćasz, oddalaćają, oddalaćaj, oddalaćał, oddalaćany oddalić dk VIa, oddalaćlę, oddalaćlisz, oddalaćdal, oddalaćlił, oddalaćlony 1. «powiększać odległość między czymś a czymś, kimś albo między kimś a czymś, kimś; odsuwać»… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
odpłynąć — dk Vb, odpłynąćnę, odpłynąćniesz, odpłynąćpłyń, odpłynąćnął, odpłynąćnęli, odpłynąćnąwszy odpływać ndk I, odpłynąćam, odpłynąćasz, odpłynąćają, odpłynąćaj, odpłynąćał 1. «płynąc oddalić się; odjechać statkiem, łodzią itp.; odbić od brzegu»… … Słownik języka polskiego
pożeglować — dk IV, pożeglowaćluję, pożeglowaćlujesz, pożeglowaćluj, pożeglowaćował «żeglując oddalić się od jakiegoś miejsca, popłynąć dokądś; spędzić pewien czas żeglując» Pożeglować do portu. Pożeglować wzdłuż brzegu. Pożeglujemy sobie trochę w lecie … Słownik języka polskiego
powiosłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, powiosłowaćłuję, powiosłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiosłując, popłynąć, oddalić się dokądś łodzią, pontonem itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiosłowali szybko w stronę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oddalaćam, oddalaća, oddalaćają, oddalaćany {{/stl 8}}– oddalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oddalaćlę, oddalaćli, oddalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać położenie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
